De medicalisering van de bevalling van een kind lijkt steeds extremer te worden, en tegelijkertijd is er ook een opmars van verlangen naar een fysiologische geboorte, ook wel 'natuurlijke' geboorte genoemd, zónder interventies. Ik vertel graag mijn ervaring, waarom ik hoogzwanger van Amerika terug naar Nederland verhuisde omdat ik ook een bevalling zonder interventies wilde, en hoe dit alles mij geïnspireerd heeft om een zwangerschapscursus te maken die een vrouw voorbereid op een positieve ervaring, wat er ook gebeurt in de realiteit van de geboortecultuur waarin we leven.
Zeven jaar lang heb ik in Amerika gewoond, waarvan zes in New York City. In die zeven jaar heb ik natuurlijk een heel leven opgebouwd, en ik hield van dat leven. Ik hield van Amerikaanse positiviteit, van de overtuiging dat je alles kan bereiken wat je maar wilt. ‘The American Dream’. Het leven in New York City vond ik ook geweldig, elke dag voelde als vakantie. Ik woonde vlak naast Bloomingdales, het warenhuis waar Rachel van Friends een lange tijd werkt. Central Park was ook vlakbij, dus dat was mijn hele grote achtertuin. Er was altijd, elke dag, op elk tijdstip, iets te doen of te ontdekken. Qua cultuur is er volgens mij geen stad diverser dan New York City, er wonen mensen uit alle kanten van de wereld, alle kleuren, alle geaardheden, wel 8 miljoen zielen op een stukje land even groot als Ameland. Daar lichtte ik van op, daar groeide ik van, leren van al die verschillende soorten mensen.
Toen ik in 2021, mid pandemie, zwanger raakte en solo mama ging worden, werd het me al heel snel duidelijk dat ik terug wilde emigreren naar Nederland. En niet alleen om familie om me heen te hebben. De Amerikaanse geboortecultuur is ontzettend medisch. Thuisgeboorte is daar niet normaal, om dat voor elkaar te krijgen zouden de kosten hoog oplopen. En de kosten liepen al ontzettend hoog op; zelfs met goede zorgverzekering was ik voor een bloedtest in het begin van mijn zwangerschap 3000 dollar kwijt.
Om even in cijfers te laten zien hoe medisch de geboortecultuur in de Amerika is: In 2021 lag in Amerika het aantal keizersnedes op 32%, waarvan er bekend is dat een groot aantal daarvan vooraf gepland is zonder dat er echt medische reden voor bestaat. Het inleiden van geboortes lag op 31%. Deze cijfers stonden me niet aan. De geboortecultuur in Nederland wordt in Amerika vaak genoemd als hét grote voorbeeld van hoe het ook kan. Thuisgeboorte is iets wat in onze cultuur heel normaal is, en ik wilde ontzettend graag thuis bevallen. Dus ik heb mijn hele leven in 7 verhuisdozen gestopt en die terug naar Nederland gescheept. Wat niet belangrijk genoeg was heb ik verkocht, en wat overbleef uiteindelijk op straat gezet. Toen ik 28 weken zwanger was, verhuisde ik, met een druk bewegende baby in mijn buik, terug naar Nederland.
Vol goede moed heb ik hier mijn bevalling voorbereid. Laat ik vooropstellen dat ik, als ik terugkijk, tevreden en trots ben op hoe mijn bevalling is gegaan. Ik ben blij met hoe ik erin stond, hoe ik me kon overgeven aan wat er gebeurde. Maar: het is toch een medische bevalling geworden, waar de ene interventie voor de volgende zorgde.
Hoe meer onderzoek ik doe, hoe meer ik leer dat ook hier in Nederland de geboortecultuur steeds meer medisch wordt. De cijfers liegen er niet om: 70% van moeders die van hun eerste kind bevallen, bevalt uiteindelijk in het ziekenhuis. 20 - 30% van Nederlandse vrouwen ervaart hun bevalling negatief. In Nederland in 2021 werd 28% van de bevallingen ingeleid, en ons aantal keizersnedes ligt op 18%. Dit is aanzienlijk lager dan in Amerika, maar ook hier zie je duidelijk een trend - een bevalling is erg vaak een medische bedoening.
Met mijn achtergrond in psychologie en honger naar ondernemen begon ik mijn nieuwe onderneming, Mamaliefjes, waar ik positieve psychologie aanbied aan moeders. De vraag die ik mezelf stelde: Hoe bereid je een zwangere vrouw het beste voor op haar bevalling, wetende dat we in een medisch geleide bevallingscultuur leven, én wetende dat er ook een opmars is van de vraag naar alternatieve methoden, een beweging aan vrouwen die geboorte weer in eigen handen willen nemen?
Voor mij is het antwoord: focus op de psychologie van de zwangere vrouw. Zij gaat het doen, zij moet leren haar intuïtie te vertrouwen, de natuur de vertrouwen. En vertrouwen hebben in haar eigen kracht! Een positieve mindset is wat mij betreft de basis daarvoor. Want als we even naar de wijsheid luisteren van vrouwen, die dit al eeuwenlang doen, horen we dat geboorte 90% een mentaal ding is. Hoe een vrouw de intensiteit van de weeën opvangt, heeft vooral te maken met haar mentaliteit. Hoe ze zichzelf kalm en rustig kan houden, en zich over kan geven.
Ik heb een online zwangerschapscursus gemaakt, waarin ik de nadruk leg op het ontwikkelen van een positieve mindset. Ik neem vrouwen mee langs verschillende psychologische thema’s rond bevalling, zodat ze zichzelf al de juiste vragen stellen en zelfkennis opdoen. Want daar ligt in mijn mening de sleutel: een zwangere vrouw zou zoveel zelfkennis moeten hebben, dat ze weet hoe ze zichzelf terug naar rust en kalmte kan coachen, dat ze vertrouwen heeft in zichzelf en haar lichaam. Dat ze zich durft over te geven aan wat er gebeurt.
En dan kan het zo zijn dat het toch een medische bevalling wordt, maar dan heeft deze vrouw door het werk aan haar positieve mindset een dikkere kans op een positieve ervaring! Want een positieve mindset zorgt er ook voor dat je gebeurtenissen positief interpreteert. En als je, door het psychische werk wat je al hebt gedaan, voor je bevalling al weet wat jij emotioneel gezien nodig hebt tijdens de bevalling, wat er ook gebeurt. Dan kan je alles aan, ook als je bevalling toch anders loopt dan je droomscenario.
Comments